Konsep Kesantunan

     Kamus Dewan edisi keempat (2007), santun bermaksud “halus, beradap, sopan.” Manakala kesopanan didefinisikan sebagai “perihal (sifat dsb) santun, kesopanan, kehalusan (budi bahasa atau budi pekerti).”

sumber: http://www.utusan.com.my/utusan/info.asp?pg=special/budi_bahasa/galeri.htm

     Tokoh-tokoh dunia dan tempatan mempunyai takrifan masing-masing berkenaan dengan konsep kesantunan. Berikut merupakan beberapa konsep kesantunan dari perspektif tokoh tempatan dan dunia:

Asmah Haji Omar (2000)

•   Kesantunan berbahasa ialah penggunaan bahasa sehari-hari yang tidak menimbulkan    kegusaran, kemarahan dan rasa tersinggung daripada pihak pendengar.      

             

Geofrey Leech (1983)

•  Kesantunan berupa perlakuan yang mewujudkan dan mengekalkan pengiktirafan diri dalam sesuatu interaksi sosial.
• “Kesopanan bukan Cuma khusus bermakna ‘berbaik-baik’ sahaja tetapi adalah penjalin tersirat tetapi penting yang menjalinkan PK (Prinsip Kerjasama) dengan masalah bagaimana mempertalikan maksud dengan kuasa.” (Leech, 1983) 
• Ungkapan Leech diatas bermaksud kesantunan bukan sekadar bermaksud berbaik-baik sahaja tetapi yang penting adalah menjalinkan prinsip kerjasama dengan menghubungkannya dengan maksud dan kuasa.

Lakoff (1975)

•       Kesantunan diinterpretasikan sebagai perlakuan yang mengurangkan pergeseran dalam sesuatu interaksi.

Watts et al. (1992)

•       Kesantunan ialah perlakuan bahasa yang digunakan untuk mengekalkan keseimbangan hubungan interpersonal dalam kumpulan sosial.
•   Beliau menganggap keupayaan untuk mengelakkan konflik bergantung kepada sosiobudaya sesuatu masyarakat.

Fraser dan Nolan (1981)

• Kesantunan itu berlaku apabila kontrak perbualan digunakan oleh penutur dan pendengar sebagai usaha untuk mengekalkan komunikasi yang harmoni tanpa menimbulkan sebarang konflik.

Brown dan Levinson (1987)

•     Kesantunan dikaitkan sebagai usaha untuk mengurangkan Tindakan Ancaman Muka (TAM) kepada pendengar.
•     Kesantunan memainkan memperbaiki ancaman muka pada penutur bagi mewujudkan keramahan dan kehormatan kepada tetamu.

Bayraktaroglu (1997)

• Kesantunan itu merupakan perlakuan yang diamalkan untuk membina persefahaman bagi mengelakkan ancaman dan ketegangan yang boleh menyebabkan hubungan mereka yang terbabit dalam perbualan menjadi renggang.

  

Sumber:	1.   Noriati A. Rashid. (2007). Kesantunan Orang Melayu dalam    Majlis Pertunangan (edisi kedua). Tanjong Malim: Universiti    Pendidikan Sultan Idris.
	2.   Geofrey Leech. (1983). Prinsip Pragmatik. (Azhar M. Simin, Penterjemah). Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.
	3.   Kerangka Teoritis Kesantunan. http://studentsrepo.um.edu.my/2057/6/BAB_3.pdf.